به گزارش شهرآرانیوز؛ یکی میخواهد تورم را تک رقمی کند و دیگری از حل کردن مشکلات بورس در سه روز سخن میگوید. یکی قرار است به دنبال نقد کردن برجام باشد و دیگری از خنثی کردن همه تحریمها صحبت میکند. بهار تبلیغات انتخابات ۱۴۰۰ از راه رسیده است و باز هم بازار وعدههای کاندیداهای انتخابات برای ربودن میدان رقابت، شلوغ شده است. در روزهایی که مردم درگیر مشکلات اقتصادی فراوانی هستند، نامزدهای انتخابات تلاش دارند خود را شوالیهای معرفی کنند که برای نجات کشور از بحرانهای اقتصادی و وضع موجود پا به عرصه رقابت گذاشته است. اما این وعدههای نامزدهای انتخاباتی، در روزهای گذشته با واکنشهای بسیار زیادی همراه شده است.
از کاربران فضای مجازی گرفته تا تحلیلگران سیاسی، کارشناسان اقتصادی، وزرا و نمایندگان مجلس و حتی مقام معظم رهبری، درباره وعدههای بی پشتوانه عملی و اجرایی هشدار میدهند و از آسیبهای آن برای فردای ایران میگویند. رهبر معظم انقلاب در آخرین سخنان خود که در ارتباط تصویری با نمایندگان مجلس بود، درباره وعدهها بیان کردند: «شعارهای غیرواقع بینانه داده نشود. شعارهای غیرواقع بینانه گاهی ممکن است فریب مردم تلقی بشود. با توجه به امکانات کشور و واقعیات کشور بایستی شعار داد؛ وعده داد و چه کرد. این جوری بایستی عمل کرد.»
با این حال زمانی وضعیت پیچیدهتر میشود که همه نامزدها بی توجه به میزان تحقق و عملیاتی بودن وعدههای انتخاباتی خود، در مواجهه با وعدههای دیگر نامزدها، زبان به انتقاد میگشایند و آنان را به ارائه «وعدههای پوچ و توخالی» متهم میکنند.
عباس سلیمی نمین، تحلیلگر سیاسی اصولگرا، در نقد شعارهای پررنگ و لعاب و بدون پشتوانه عملیاتیِ نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری و پیامدهای منفی آن برای کشور، یادداشتی منتشر کرده که در بخشهایی از آن آمده است: هرچه شرایط کشور پیچیدهتر و سختتر میشود، بعضی از سیاسیون وعدههای محالتر و دور از دسترستر را مطرح میکنند. این وضعیت ناشی از دلایل مختلفی است. یکی از دلایل آن این است که برحسب تجربه، بسیاری از سیاست ورزان در کشور به این نتیجه رسیده اند که هرچه در تهییج عمومی موفقتر باشند، درنهایت سبد رأی بزرگ تری برای خود دست و پا خواهند کرد.
برخی از سیاسیون ما هنگام طرح مطالب و شعارهای خود بیش از آنکه به فکر امکان محقق شدن آن باشند، صرفا به تهییج موقت افکار عمومی میاندیشند. این تهییج موقت شاید در کوتاه مدت به شکل رأی به نفع آنها باشد، اما در بلندمدت به صورت انباشتی از مطالبات نه فقط باعث زحمت و زمین گیر شدن آنها بلکه باعث دردسر کل سیستم مدیریتی کشورخواهد شد.
جعفر راستی، نماینده شبستر در مجلس یازدهم، نیز در گفتگو با «ایسنا» درباره وعدههای بی پشتوانه نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ گفت: مردم به خوبی میتوانند توخالی بودن یا نبودن وعدههای انتخاباتی را تشخیص دهند. بعضی وعدهها که نامزدهای دورههای پیشین و داوطلبان و نامزدهای این دوره به مردم دادند از شأن مردم ایران به دور است. نامزدی مدعی شده است که یارانه ۴۵۰ هزار تومانی مبنای علمی دارد. ایشان باید مشخص کنند که منابع مالی این تصمیم چیست؟ ملت ایران میدانند که پول دادن به مردم به درد هیچ کسی نمیخورد. به نظرم دادن وعدههای توخالی ازسوی هرکسی و هر جریانی که باشد، خیانت به مردم است.
غلامحسین شافعی، رئیس اتاق بازرگانی ایران نیز وعدههای نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ را «کهنه» دانست و به «ایسنا» گفت: با کمال تاسف شاهد بیان شعارها و وعدههای کهنه از جنس پرداخت یارانه نقدی طرحهای اقتصادی اشتغال زا و زود بازده، افزایش حقوق و دستمزد برای ارتقای توان خرید طبقه ضعیف جامعه و مبارزه انقلابی با رانت و فساد هستیم همان شعارهایی که دهههای گذشته نیز به دفعات بیان شد، اما مسیری به سمت بهبود شرایط نگشود.